روزی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مریض شده بود. امام علی علیه السلام به حضرت زهرا گفت : چیزی لازم داری تا برای تو تهیه کنم؟ حضرت فاطمه زهرا گفت: انار می خواهم, ولی در این فصل انار پیدا نمی شود.  امام علی علیه السلام گفت: می روم و پیدا می کنم. امام علی علیه السلام رفت و از مغازه مردی یهودی دو انار گرفت.  در راه بازگشت, ناله مرد فقیری را شنید. به طرف آن صدا رفت و به آن فقیر گفت: چیزی می خواهی تا برای تو تهیه کنم. مرد فقیر که بوی انار را استشمام کرد , گفت: انار می خواهم. امام علی علیه السلام انار را دو نیم کرد و به دهان مرد فقیر گذاشت. مرد فقیر گفت: دوباره انار می خواهم. حضرت علی علیه السلام آن انار را برای حضرت زهرا می خواست. مرد فقیر ناراحت بود. حضرت علی علیه السلام آن انار را نیز دو نیمه کرد و انار ها را در دهان مرد فقیر گذاشت و بعد راهی خانه شد. وقتی به خانه رسید دید سبدی پر از انار کنار حضرت فاطمه زهراست. از آن حضرت پرسید این انارها را از کجا آورده ای؟ حضرت زهرا گفت: این انارها را مردی آورد .گفت از طرف علی علیه السلام است.

لبان کودک به خنده وا شد
اتاق کودک پر از صدا شد
امام کاظم تبسمی کرد
فرشته ها را به خنده آورد
در آسمان هم ستاره خندید
امام کاظم دوباره خندید

رنگ و بوی کربلا گرفت دلم
 تا تو را از غریبیت گفتم
غصه کربلا گرفت دلم

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: "بوی دخترم فاطمه بوی گل سرخ است."

مثل یک سلام
نجمه پاک و مهربان
مثل یک فرشته بود
در دلش خدای خوب
آیه ای نوشته بود
آیه ای که معنی اش
آفتاب و نور بود
در دل زلال او
شب همیشه دور بود
او خودش فرشته بود
مثل اسم کوچکش
چون که نور می گرفت
از نگاه کودکش
کودکش برای او
مثل یک سلام بود
خوش به حال نجمه چون
مادر امام بود.